Το νέο αρχαιολογικό μουσείο της Πέλλας, έκτασης 6.000 τετραγωνικών μέτρων, που στεγάζει όχι μόνο σημαντικά ευρήματα από τον αρχαιολογικό χώρο της Πέλλας, αλλά κυρίως όνειρα και διεκδικήσεις 40 χρόνων των αρχαιολόγων και κατοίκων της περιοχής, έχει ανοίξει τις πύλες του στο κοινό από την περασμένη εβδομάδα.
Περισσότερα...
Οι καταρράκτες της Έδεσσας δεν υπήρχαν πάντα, όπως είναι σήμερα. Έως τα τέλη του 14ου αι. ο κυρίως όγκος νερού συγκρατιόταν σε μία μικρή λεκάνη στα δυτικά της πόλης. Τότε τα νερά (έπειτα πιθανώς από κάποιο γεωλογικό ή καιρικό φαινόμενο) αποφασίζουν να διέλθουν την πόλη και να χυθούν, θεαματικά από τον βράχο της με συνέπεια να δημιουργηθούν πολλά μικρά ποτάμια και παράλληλα να καταργηθεί η λίμνη απ' όπου προήλθαν.
Περισσότερα...
Ο παλιός χριστιανικός μαχαλάς της Έδεσσας ήταν το Βαρόσι. Σφηνωμένος στο χείλος του γκρεμού, αξίωνε τους νοικοκυραίους του να χαίρονται τη θέα του απέραντου κάμπου που έφτανε ίσαμε τη Θεσσαλονίκη.
Τα αρχοντικά τους σεμνά, δίχως υπερβολές, διώροφα με προεξέχοντα σαχνισιά, ήταν εσωτερικά στολισμένα με ξύλινες μισάντρες και γιούκια.
Περισσότερα...
Κοντά στην Αριδαία, στους πρόποδες του όρους Βόρρας, βρίσκονται τα ιαματικά λουτρά Λουτράκι (Πόζαρ).
Σ' ένα πανέμορφο και καταπράσινο τοπίο, γεμάτο δέντρα, καταρράκτες, βράχους και υπέροχη θέα ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει επίσης και τις μοναδικές, θερμές ιαματικές πηγές της. Τα Ιαματικά Λουτρά Πόζαρ ελκύουν κάθε χρόνο πολλούς τουρίστες, οι οποίοι αναζητούν θεραπεία, χαλάρωση, ευεξία και ξεκούραση.
Περισσότερα...
Σε απόσταση 30 χιλιομέτρων από την πόλη της Εδεσσας και πολύ κοντά στο χιονοδρομικό κέντρο Bόρας βρίσκεται ο παραδοσιακός διατηρητέος οικισμός του Aγίου Aθανασίου (ή Tσέγανη). Το χωριό κτίστηκε στα τέλη του 16ου αιώνα στους πρόποδες του βουνού Bόρας (ή Kαϊμακτσαλάν), στην κορυφή Πιπερίτσα στα 1.200 μ., και ήταν κάποτε μια ανθούσα κτηνοτροφική κοινότητα μέχρι τη δεκαετία του '70. Mετά άρχισε η κάθετη πτώση, μέχρι το 1995 οπότε όλο το χωριό «ρήμαξε» και έφτασε να αριθμεί μόνο δύο οικογένειες.
Περισσότερα...
